(Toubacou, part two)

De wandeling was mooi en heel leerrijk. We hebben ons doel bereikt, we hebben een wild wrattenzwijn gezien en de groene aap (onder andere) maar op deze hitte hadden we allemaal niet gerekend. Het laatste half uurtje naar het dorp Sipo was er dan ook voor iedereen écht te veel aan. Totaal uitgeput zij we aangekomen bij onze 'gastfamilie' voor de middag, Farida en haar man. Onze gastvrouw en heer zijn van een stam origineel afkomstig uit Mali en hebben het enige 'restaurant' op het eilandje Sipo, lees: hutjes, stoelen en een boom waar ze voor ons lokaal zouden koken. Eten hebben we gedaan op een mat onder de schaduw van de gigantische cashem-boom, allemaal samen uit 1 grote kom. Het menu van de dag: gebakken oesters (jawel!) in yassasaus (ajuinen) en groentjes met rijst natuurlijk. Ik zou willen zeggen dat het heerlijk was maar daarvoor moet ik mama en papa maar geloven want ik vind oesters nog steeds een van de smerigste dingen ooit! Maar Farida had voor mij speciaal iets klaar gemaakt zonder oesters, de schat, en als dat een indicatie was, dan durf ik zeggen dat het geweldig was! De rest van de namiddag hebben we vooral een siesta gehouden en traditionele thee gedronken om wat te recupereren in de enorme warmte. En toen de zon een beetje gezakt was zijn we naar het strand van het eiland gewandeld om tot slot nog wat te zwemmen voor wat extra afkoeling. Maar niet zonder eerst langs 'hare majesteit' de Koningin van Sipo te moeten wandelen, met een verplicht bezoekje als gevolg. De Koningin is een vrouw die zéér lang geleden ooit eens 90 jaar is geworden. Niemand weet hoe oud ze eigenlijk is maar ze kan wel eens 100 jaar zijn. Van een shirt of bh heeft ze nooit gehoord want ze loopt enkel rond in een rondgeknoopte doek als rok. Punt. Ik hoop echt dat ik binnenkort foto's kan poste van haar want ze zijn de moeite! Veel communicatie was niet mogelijk dus zijn we gelukkig snel verder kunnen gaan naar de zee voor afkoeling. Even zwemmen, bootje terug en 's avonds Korean BBQ van onze gastvrouw, wiens geboortland Korea is maar die als kind geadopteerd werd door een Frans koppel. Wie kan er nu zeggen dat ze voor de eerste keer ooit Korean BBQ hebben gegetenin Senegal?! 

Vandaag, zaterdag 2 december zouden we verder gaan naar Gambia. Maar al snel na onze aankomst hebben we bekeken of we er eigenlijk wel zouden geraken. We hebben een auto, maar geen 4x4, ingeschreven in Sengal, geen chauffeur en niemand om ons te begeleiden. Was het wel mogelijk? Na veel gebabbel over, overzetboten, verzekeringen, problemen, slechte wegen enz, hebben we redelijk snel beslist dat ons avontuur in Sengal zal blijven. We vinden het ook enorm jammer want we hadden graag meteen beide landen bezocht maar het is ons eerlijk gezegd momenteel de stress, kopzorgen en het geld niet waard. Dat geld steken we liever in mooie natuuruitstappen. Ons grote doel is nog steeds om naar Niokolo Koba te gaan, het grootste natuurreservaat van Senegal in het Oosten van het land. En dan doen we beter als we gewoon op Sengalese grond blijven. Dus hebben we onze dagen wat anders ingedeeld. We hebben hier een nachtje bijgeboekt en vertrekken dus pas op 3 december naar Niokolo. Gilles heeft voor ons een verblijf gebeld in Wassadou, heb dorp midden in het natuurgebied en we hebben meteen een logement. Ook al een kopzorg minder. En dus vandaag een dagje extra in Toubacouta. 

Ik ben hier persoonlijk zeer blij om want vandaag is het zo ver, mijn traditionele dag ziek op reis. Elke keer als we ergens op reis gaan ben ik een volle dag zo ziek als iets! Tadaaaa, vandaag! Vandaag zouden we sowieso rustig aan doen dus perfect getimed. Deze ochtend, na een lastige start van de dag voor mij, hebben we toch samen een gegidste wandeling gemaakt door het dorp Toubacouta. En met een local mag je overal even ongegeneerd binnen lopen of binnen kijken, tot groot jolijt van de lokale bevolking. We hebben oa de gezondheidspost en materniteit bezocht, het cultureel centrum met bibliotheekje (opgericht door de mensen van onze b&b), lokale markt, beenhouwer, graanmolen enz. Hier vindt je ook een prachtig ecologisch project, Nebeday. Je ziet het hier namelijk overal, Sengal heeft absoluut geen middelen om afval te verwerken. Plastic ligt hier overal, grote delen van de stranden, steden en dorpen zijn gigantisch vervuild en overal kappen ze bomen, mangrove en ander gebied of stoken ze het op. Ecologische alternatieven en educatie is hier enorm nodig. We hebben de bezieler van project, Jean, een Fransman die hier al sinds zijn 14 jaar woont, gisteren hier in de b&b mogen ontmoeten. Hij heeft zijn passie doorgegeven aan de lokale bevolking want we werden rondgeleid door een zeer begane jongeman die ons heel het reilen en zeilen van dit mooie project heeft uitgelegd. Voor zij die interesse hebben, is het opzoeken van dit project de moeite waard. 

Deze namiddag is papa gaan vissen met Gilles en mama en ik zijn lekker hier gebleven, om even uit te zieke en voor de heerlijke rust. Boekje lezen, even uit de zon en even slapen doen wonderen. Papa is nog niet terug dus of hij iets gevangen heeft blijft spannend afwachten tot de volgende post hier zeggen ze 'inshallah', als god het wil. 

Update: papa is terug gekomen van zijn tocht en heeft als enige een vis gevangen... Een zeebaars van 10kg!!!!

We hebben hier nog wel een avond te gaan maar ik denk dat ik voor ons 3 spreek als ik zeg dat keur Niaye (of 'huis van de olifant' in de Sengalese taal, het Wolof) echt een geweldige keuze was. Onze prachtige dagen hier in Toubacouta hebben we ook grotendeels aan onze B&B en Gilles en Céline en hun Sengalese familie te danken. Een super ervaring, prachtige natuur die alle superlatieven waard is en een B&B die de beoordeling van 9.3 op tripadvisor meer dan waard is. 

Zo, en na deze aflevering is het oogjes dicht (in de hangmat) en jungle vogel snaveltjes toe en tot de volgende keer! 

Groetjes, 

Sanne, Rudi en Anneliese

Ps: ik probeer zo veel mogelijk foto's te posten maar het is enorm moeilijk om ze up te loaden. De wifi is hier niet voor gemaakt. En vogel-foto's zullen voor na de reis zijn want die staan allemaal op de grote camera's en doe foto's overzetten is echt onmogelijk! 

PS2: Bérengère heeft een eigen bedrijf in Parijs voor mooie fietsvakanties door Frankrijk oa. www.levelovoyageur.com , voor zij die dit interessant vinden.