Dag lieve blogbuiskinderen,

Wie is er klaar voor aflevering 3?! Dit keer in twee delen. Geen cliffhangers, ik beloof het!

Het is gelukt! We zijn van Saint Louis, helemaal in het Noorden van Senegal, naar Toubacouta gereden, tegen de grens met Gambia. En allemaal natuurlijk dankzij natuurtalent in Afrikaans rijden, papa Rudi! Hij is in een recordtijd van 8u30 over de Senegalese wegen 'gesneld'. Ok, dat is helemaal geen recordtijd, omdat we er bewust voor gekozen hebben om enkel de Nationale wegen te gebruiken, daar die zeker gebetonneerd zijn. Maar 8u30, bijna aan een stuk, amper met pauze, enkel om te tanken, dat verdient een volle alinae met prijzing!

We zitten momenteel dus in Toubacouta, een dorp bij de mangroves in de Saloum-delta, gekend om de prachtige natuur uitstappen en uiteraard, de vogels. En jongens, wat is het hier rustig! Wat een verschil met de drukte van Dakar en Saint Louis! Hier is het natuur en water, zon en rust. Na ruim 8u onderweg te zijn, en uiteraard eerst even een pintje te drinken (aah, we zijn op vakantie he) hebben we meteen het voorstel van onze super sympathieke Franse gastheer en -vrouw, Gilles en Céline, aangenomen om snel op een prauw te spingen en de mangrove in te gaan, net optijd voor de bedtijd van de vogels. Enorm veel vogels hier kiezen hetzelfde mangrove-eilandje uit om 's nachts te slapen; allemaal tesamen. Rond 18u komen ze allemaal aangevlogen om een plekje te zoeken, een ongelofelijk spektakel! Bomen vol, vol, vol koerijgers, blauwe rijgers, grote rijgers, aalscholvers en mijn favoriet, bont ijsvogels. Ze zoeken allemaal een eigen plekje om te overnachten in dezelfde cluster bomen. Wat een schouwspel (en wat een lawaai)! In dezelfde adem hebben we meteen de schelpeneilanden bezocht, heilige eilandjes in de delta waar vele grafheuvels op liggen. De grafheuvels en eilanden werden gecreëerd door eilanden te maken door bergen schelpen, niemand weet hoe of wanneer. Ook de heilige baobab is hier te vinden, waar ze vroeger de gestorven familieleden in begroeven. De perfecte uitstap om de lange weg meteen te vergeten! Zeker nadat blijkt dat je Franse gastheer Franse flessen wijn heeft EN je gastvrouw geniaal kan koken!

Voor de dag erna hebben we meteen een volledige 'vogeldag' geboekt, een volledige dag vogels spotten (of wat dachten jullie anders, viezerikken). Op een eind varen ligt het eiland van de vogels, heel toepasselijk genoemd naar de kolonies van verschillende vogels die zich daar voor een tijdje vestigen en er broeden. Momenteel zijn dit 'reuzesterren' en aalscholvers die er nesten hebben gebouwd en er eieren leggen. En uiteraard ook beschermen! Met als resultaat natuurlijk luidruchtige en boze vogels! We hebben ze uiteraard niet te lang gestoord maar wel lang genoeg om ze even te observeren, en uiteraard om mooie foto's te nemen. Na een hele boottocht, veel observeren en veel foto's natuurlijk, hebben we een mini kampementje opgezet op een onbewoond eiland, onder de enige boom. Heeeeerlijk! Op de middag is het toch te warm voor de vogels om te vliegen en voor ons om in de boot te zitten. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, zijn wij meteen gaan zwemmen en hebben de gidsen een vuurtje gemaakt om vissen op te grillen, vers gevangen vissen! Onze lunch, gezeten op een onbewoond eiland was puur genieten, dat moet ik jullie vast niet vertellen. Vers gegrilde vis (waar ik zelfs van gegeten heb!) en pastasalade en groentjes van onze magnifieke kokin, Céline. Op de middag is het hier ook steeds een soort siesta, en dat is ook nodig! Dus na wat zwemmen en theetjes zijn we op het eiland gaan wandelen, meer spotten, meer mooie mangrove en weer naar "huis". We hebben zo veel mooie vogels gezien, voor de liefhebbers lijst ik er binnenkort met hulp van papa wat op, maar het mooiste dier dat we gezien hebben, zonder twijfel, is een zoogdier. Wisten jullie dat er in de saloum-delta dolfijnen zwemmen? Wij nu dus wel!!! En ze zien zwemmen is zelfs hier een zeldzaamheid! Prachtig! (dit verhaal zit vol superlatieven.) Na weer een enorm gezellige avond bij onze gastheer en gastvrouw, die enorm inzetten op gezelligheid, lekker eten en gezellig samen met de gasten eten en praten, waren we blij om ons bedje te zien.

De volgende dag markeerde de eerste volle week in Senegal, vrijdag 1 december. Senegal vond het tijd om de volle glorie van Afrika op ons los te laten. Terwijl er sneeuw viel in België, was het voor ons de warmste dag tot nu toe. We hebben (bijna) de kaap van 40ºC behaald. En net vandaag hadden we besloten om een wandeling te maken over een eiland hier midden in de mangrove. Dit keer niet alleen want gisteren is hier een ander koppel aangekomen, een Vlaamse jongen Jelle en zijn Franse vriendin Bérengère. Aangezien we allemaal samen eten en we hetzelfde plan hadden voor vandaag, leek het ons logisch om meteen samen te gaan en onze gids Doudou te 'delen'.

( Einde deel 1, to be continued)