We zijn nog niet vertrokken of... ja, we zijn nog niet vertrokken.

Het is echt waar, we zitten nog steeds in Nederland in plaats van in een zonnig Kathmandu.'
Kort proberen vertellen wat er is gebeurd lijkt onmogelijk maar ik ga een poging wagen.

Met onze tickets was het dus verplicht om de trein vanuit Antwerpen te nemen tot in Schiphol en van daaruit met het vliegtuig te vertrekken naar Delhi, India. De vlucht vertrok al om 11u15 dus we hadden tickets gekregen voor de aller eerste trein vanuit Antwerpen naar Schiphol, om 7u 's ochtends.Met de groep van 11 personen, vrienden en kennissen die mee naar Nepal reizen, hadden we om half 7 al verzameld en waren we klaar om te vertrekken. Tot mijn verbazing bleek het niet te gaan om een thalys maar om een doodgewone intercity trein maar op zich moest dat geen probleem geven. We zouden goed optijd in Schiphol moeten aankomen. Ware het niet dat ze JUIST DEZE WEEK aan alle spoorwegen aan het werken zijn in Nederland. Het gevolg: heel het netwerk een soep en de trein stopte niet in Schiphol. We moesten helemaal doorreizen naar Amsterdam en daar een andere trein nemen. Dat zou wat krap worden maar moest nog lukken. Maar een probleem komt nooit alleen en onze trein kwam aan met een vertraging van meer dan een half uur in Amsterdam en het treintje naar Schiphol zat zo vol dat de helft van onze groep er niet meer op kon en moest wachten tot de volgende.

De gevolgen hiervan waren dat we natuurlijk laat in de luchthaven aankwamen. Wehebben gespurt en gehaast om nog tijdig onze bagage in te kunnen checken en toen we eindelijk aan de check-in balie stonden, ja hoor, was de bagage check-in net afgelopen. En daar stonden we dus. Onze bagage enwijzelf mochten niet meer mee.Het ergste is misschien nog dat 2 mensen van onze groep WEL nog net door de check-in zijn geraakt. Hun bagage was ingechecked en ze moesten dus vertrekken terwijl alle anderemensen van de groep moesten achterblijven. Dan kwam het er dus op aan om een nieuwe vlucht te vinden naar Delhi voor 9 personen. Ik kan jullie verzekeren, dat is niet simpel. We vertrekken nu dus op zondag 21 oktober eindelijk naar Delhi en van daar naar Kathmandu. Ondertussen zitten we in Leiden op een hotel omdat er een dancefestival in Amsterdam aan de gang is en alle hotels daar zaten helemaal vol. We hebben echt geen geluk gehad!

Het waren gisteren een paar van de meest stressvolle en telleurstellende uren die ik ooit heb meegemaakt. Niets zat ons mee, even zag het er naar uit dat we gewoon niet zouden gaan. En dan heb ik nog niets gezegd over de andere tickets in Delhi die moesten overgeboekt worden naar 2 dagen later, wat ook een heel probleem was en de angst dat heel onze planning in het 100 zou lopen. Een paar verschrikkelijke uren MAAR we proberen er nu het beste van te maken. We zitten in een fijn hotel, we hebben gisteren goed gegeten, we gaan straks Leiden even verkennen en we zijn nog steeds gewoon op vakantie, ookal is het nog niet in Nepal.

Ook bleek het gekl**t van de NS toch nog positief te zijn uitgedraaid voor 1 persoon van de groep. Paul was al een beetje ziek voor we zouden vertrekken maar het zou niets ernstig zijn.Aangekomen inLeidenis hij toch naar de spoed gegaan en blijkt het te gaan om een buikvliesontsteking. Als we dus vertrokken waren, zou hij met een buikvliesontsteking in Nepal gezeten hebben. Nu kan hij natuurlijk niet meer mee maar dit is toch veel beter dan ergens in een ondermaats Nepalees ziekenhuis te zitten nu.

Dus we hebben niets dan pech gehad maar we blijven positief en wie weet zitten we binnen 3 dagen dan toch eindelijk in Kathmandu. Ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes iedereen vanuit het Zonnige Leiden!
Sanne